DGPDB(یا همان Data Guard per Pluggable Database) قابلیت جدیدی است که در نسخه 21.7 اوراکل ارائه شده و قرار است با کمک این قابلیت، در سطح PDB، دیتاگارد راه اندازی کنیم.
در معماری قدیمی(قبل از ارائه DGPDB)، یکی از CDBها(به انضمام همه PDBها) در نقش primary قرار داشت و CDB دیگر نقش standby را ایفا می کرد و راه اندازی دیتاگارد برای یک PDB منوط به راه اندازی دیتاگارد برای CDB$ROOT بود و دیتاگارد هم نمی توانست container اضافه ای را داشته باشد به عبارتی دیگر، Guard عینا مشابه primary و یا در صورت مستثنا کردن بعضی از PDBها(enabled_PDBs_on_standby)، دیتاگارد زیر مجموعه ای از primary بود.
اما DGPDB این محدودیتها را برداشت معماری این قابلیت که شباهتهایی هم با قابلیت PDB switchover دارد(قابلیت switchover در نسخه 18c ارائه شده بود)، به این صورت است که:
1.هر دو CDB در نقش primary و در حالت read write قرار دارند و برخلاف معماری سنتی، CDB$ROOT بین این دو دیتابیس یکسان نیست و هر CDBء PDBهای مختص به خود را دارند.
2.نقش standby و primary در سطح PDB قابل تنظیم است مثلا برای PDB حاضر در CDB1 می توانیم در CDB2 گارد ایجاد کنیم و به همین شکل می توانیم در CDB1 برای PDBهای حاضر در CDB2 دیتاگارد راه اندازی کنیم.
3.تغییر چندانی در پروسه ارسال و دریافت redoها در طرفین ایجاد نشده و پروسه TTnn در معماری DGPDB نقش کلیدی را ایفا می کند.