قبلا در مطلب “ADO و مدیریت in-memory” بیان شد که چگونه می توان در سطوح مختلف(SET INMEMORY، MODIFY INMEMORY و NO INMEMORY) پالیسیهایی را به objectهایی که خصیصه inmmory برای انها فعال  شده است، اضافه کرد.

این پالیسها سبب می شد تا پس از گذشت مدتی زمانی از ایجاد، آخرین اصلاح و یا آخرین زمان دسترسی، خصیصه inememory برای objectای تنظیم یا حذف شود و یا آنکه سطح فشرده سازی شی در inememory تغییر کند. این قابلیت(“مدیریت in-memory از طریق ADO“) در اوراکل 12cR2 ارائه شده بود.

در نسخه 18c، اوراکل بهبود دیگری را در این زمینه ایجاد کرد. به این صورت که اگر قصد بارگذاری شی جدیدی را در inmemory داشته باشیم ولی فضای inmemory برای این کار کافی نباشد، اوراکل می تواند با کمک قابلیت  Automatic In-Memory که به اختصار، AIM هم شناخته می شود، objectهای که کمتر به آنها رجوع شده را از طریق آمارها شناسایی کند(نیازی به فعال کردن Heat Map نخواهد بود) و آنها را از inmemory خارج کند تا بتواند شی جدید را در inmemory قرار دهد البته با این شرط که شی جدید، بسیار پر استفاده باشد.

(بیشتر…)