در خروجی دستور top، می توان درصد استفاده از منابع را برای هر کدام از PIDها مشاهده کرد. برای مثال، در شکل زیر، PID شماره 3457 به اندازه 100 درصد از cpu را به خود اختصاص داده است و همچنین دو PID دیگر با شماره های 3420 و 3495 هم به همین اندازه از cpu استفاده می کنند:
(بیشتر…)logout خودکار کاربران غیرفعال در لینوکس
#سوال: چگونه می توان کاربری که بیشتر از مدت معینی در وضعیت idle قرار دارد را مجبور به logout کرد؟
فایل سیستم BTRFS
در کنار فایل سیستمهای معروفی چون ReiserFS، EXT2/3/4، XFS و … از سال 2007 فایل سیستم دیگری هم به نام BTRFS شروع به توسعه یافت که قابلیتهای ویژه ای را به همراه دارد و بسیاری از کارهایی که با کمک LVM قابل انجام است را می توان با استفاده از آن انجام داد. با کمک این فایل سیستم، می توان چندین دیسک مختلف را بدون انجام پارتیشن بندی کنار هم قرار داد و با کمک آنها، فضای واحدی را ایجاد نمود. همچنین می توان حجم این فضا را به صورت انلاین، کم یا زیاد نمود و مهمتر آنکه، با استفاده از این فایل سیستم،می توان در دو سطح metadata و data در مورد striping و mirroring سیاستهایی را اعمال کرد از دیگر قابلیتهای این فایل سیستم، ایجاد subvolume و snapshot می باشد.
دستور locate در لینوکس
دستور locate، با کمک یک دیتابیس از قبل از ایجاد شده، امکان جستجوی افلاین و سریع فایلها و پوشه ها را ممکن می سازد.
دیتابیس مربوط به این دستور، به صورت روزانه بروزرسانی خواهد شد و جاب مربوط به ان را می توان در مسیر /etc/cron.daily مشاهده کرد:
[root@ol7 cron.daily]# ls -l mlocate
-rwx——. 1 root root 208 Aug 30 2016 mlocate
روشهای جلوگیری از ثبت دستورات در history
سفارشی سازی خط فرمان با متغیر PS1
در محیط لینوکس ساختار خط فرمان( command prompt) در حالت پیش فرض به صورت زیر می باشد:
[username@hostname CurrentWorkingDirectory]#
برای تغییر این ساختار، باید با متغیر PS1 و معانی مقادیری که می توان به ان اختصاص داد، اشنا بود. به طور پیش فرض، این متغیر مقدار زیر را دارد:
PS1=[\u@\h \W]\$
اهدای مجوز به کاربران عادی برای اجرای دستورات به شکلی خاص
قبلا در مورد فایل sudoers و دستور sudo مطلبی ارائه شد(لینک مطلب) و اشاره شد که می توان با کمک این فایل، قابلیت اجرای دستورات مدیریتی را به کابران عادی داد. حال اگر قصد اهدای مجوز اجرای یک دستور را به شکلی خاص به یک کاربر مشخص داشته باشیم، می توانیم مجددا از این فایل کمک بگیریم.
مثالهای زیر را ببینید:
چهار روش برای تعیین نام توزیع و نسخه در لینوکس
روشهای مختلفی برای یافتن نسخه دقیق توزیع هایی چون RHEL/OEL/Fedora وجود دارد که در این متن، به چهار روش آن اشاره می کنیم.
روش اول: مشاهده محتوای فایلهای etc/*-release/ :
معمولا متناسب با هر توزیع لینوکس، فایلی در زیر پوشه etc/ وجود دارد که با نام ان توزیع شروع شده و با release- خاتمه می یابد(etc/[distro]-release/):
[root@ol7 ~]# ls -l /etc/*-release
-rw-r–r–. 1 root root 32 Aug 4 2017 /etc/oracle-release
-rw-r–r–. 1 root root 398 Aug 4 2017 /etc/os-release
-rw-r–r–. 1 root root 52 Aug 4 2017 /etc/redhat-release
lrwxrwxrwx. 1 root root 14 Sep 21 2017 /etc/system-release -> oracle-release
ارتقا افلاین اوراکل لینوکس 7.4 به 7.5
همانطور که می دانید ارتقای افلاین اوراکل لینوکس(Oracle Linux) با کمک فایل ISO امکان پذیر است(البته به صورت درون نسخه ای). در ادامه شیوه ارتقای افلاین اوراکل لینوکس 7.4 را به نسخه 7.5 مشاهده خواهید کرد.
اجرای دستورات مدیریتی توسط کاربران عادی
همانطور که می دانید، کاربران عادی سیستم، مجوز اجرای بسیاری از دستورات مدیریتی را ندارند برای مثال، یک کاربر عادی، به صورت پیش فرض نمی تواند کاربر دیگری را ایجاد کند و یا کاربران دیگر را حذف نماید. برای اهدای مجوزهایی از این دست به یک کاربر عادی، می توان از فایل /etc/sudoers و دستور sudo کمک گرفت.