همانطور که می دانید در دیتابیس اوراکل OBJECT های مختلفی وجود دارند که یکی از این OBJECT ها SEQUENCE است که در این متن معرفی می شود و روش ساخت و بکارگیری آن را به همراه مثال توضیح می دهیم.
ابزارهای گرافیکی برای کار با دیتابیس اوراکل
زمانی که برخی از بانک های اطلاعاتی مانند SQL SERVER را نصب می کنیم، همراه با دیتابیس یک ابزار گرافیکی مناسب نصب می شود که می توانیم با استفاده از آن به بانک اطلاعاتی مقصد متصل شویم و دستورات مختلف را اجرا کنیم. اما در پکیج نصب دیتابیس اوراکل ابزار گرافیکی مناسب وجود ندارد و باید به صورت مجزا این ابزار را تهیه و نصب کنیم. علاوه بر مدیران دیتابیس، برنامه نویسان و توسعه دهندگان هم نیازمند یک ابزار گرافیکی جهت پیش برد پروژه های خود هستند.
در ادامه سه مورد از ابزارهای گرافیکی پرکاربرد را معرفی می کنیم. همچنین روش پیکربندی آنها و نحوه اتصال این ابزار به دیتابیس اوراکل توضیح داده می شود. برای مشاهده کاراکترها و متن های فارسی در دیتابیس اوراکل بهتر است تنظیماتی در سطح سیستم عامل و ابزار گرافیکی انجام شود که آنها را در این متن عنوان می کنیم.
دستورات DDL و CONSTRAINT ها
در این فصل دستورات از نوع DDL(DATA DEFINITION LANGUAGE) معرفی می شوند. مفهوم OBJECT و برخی از نوع داده هایی که در دیتابیس اوراکل استفاده می شوند را توضیح می دهیم. همچنین انواع CONSTRAINTها توضیح داده می شوند و خطاهایی که با رعایت نکردن آنها رخ می دهند را معرفی می کنیم.
دستورات DML و کنترل تراکنش ها
در این فصل انواع دستورات DML(Data Manipulation Language) توضیح داده می شوند. دستورهای INSERT، DELETE، UPDATE از نوع DML هستند که باعث می شوند اطلاعات جدول های دیتابیس تغییر یابند. همچنین در ادامه، روش کنترل تراکنش ها بر اساس مفهوم READ CONSISTENCY و عملیات COMMIT، ROLLBACK و SAVEPOINT توضیح داده می شوند.
زمانی که یک دستور از نوع DML اجرا می شود یکی از حالت های زیر رخ می دهد:
1.اطلاعات جدید به یک جدول اضافه می شوند(توسط دستور INSERT).
2.اطلاعات قبلی تغییر می کند(توسط دستور UPDATE).
3.اطلاعات قبلی حذف می شوند(توسط دستور DELETE).
عملگرهای SET در SQL
در دستورات SQL عملگرهای SET سطرهای چندین دستور SELECT را ترکیب کرده و ترتیب نمایش آنها را مشخص می کند. در این متن انواع روش های استفاده از عملگرهای SET توضیح داده می شود.
دستوراتی که در آنها از عملگر SET استفاده می شوند COMPOUND QUERY نام دارند. اولویت اجرای تمام روش های عملگر SET یکسان است. اگر در یک دستور SQL از چند عملگر SET استفاده شود ترتیب اجرای آنها از سمت چپ به راست خواهد بود مگر اینکه از علامت پرانتز استفاده شده باشد.
SUBQUERY در SQL
گاهی اوقات لازم است یک دستور SQL طوری نوشته شود که در داخل آن دستورات SQLای دیگری قرار بگیرند و با اجرای دستورات درونی، نتیجه لازم به دستور اصلی برگردد. در این حالت دستور اول Main Query نام دارد و دستورات داخلی را SUBQUERY می نامند.هر SUBQUERY نتیجه لازم را برای Main Query ارسال می کند.
در این متن روش های مختلف استفاده از SUBQUERY در دستورات SQL توضیح داده می شود.
روش های مختلف JOIN در SQL
گاهی اوقات در گزارش گیری از دیتابیس باید اطلاعات مورد نیاز از جدول های مختلف در کنار هم نمایش یابند، بنابراین در این موارد عملیات JOIN بین جداول انجام می شود.
در این متن روش های مختلف JOIN که با استاندارد SQL:1999 سازگار می باشند توضیح داده می شوند.
توابع گروهی و گروه بندی در SQL
در این فصل توابع گروهی و روش های استفاده از آنها معرفی می شوند. این توابع به ازای هر مجموعه از سطرهای جدول یک نتیجه خاص برمی گردانند. همچنین عبارت های Group By ، Having ، Order by و روش استفاده از آنها به همراه مثال توضیح داده می شوند.
توابع در SQL- توابع تبدیل نوع داده و توابع عمومی
توابعی که در این متن توضیح داده می شوند، داده های دریافتی از نوع کاراکتری، عددی یا تاریخ را به نوع دیگر تبدیل می کنند. در ادامه توابعی که مربوط به مقادیر NULL می باشند معرفی می گردند. همچنین روش استفاده از عبارات شرطی با منطق IF THEN-ELSE توضیح داده می شود.
نکاتی در مورد مجوز پکیج در اوراکل
زمانی که user1 مجوز اجرای پروسیجرش را به user2 اهدا می کند، user2 علاوه بر امکان اجرای این پروسیجر، می تواند محتویات پروسیجر را هم مشاهده کند:
SQL> show user
User is “user1”
SQL> create user user2 identified by u;
User created
SQL> grant create session to user2;
Grant succeeded
SQL> grant execute on user1.myproc1 to user2;
Grant succeeded
SQL> conn user2/u
Connected.
SQL> exec user1.myproc1;
PL/SQL procedure successfully completed.